Ο Ρήγας 'εζησε επί τουρκοκρατίας και ο Μοντεσκιέ στην Γαλλία προ της Γαλλικής επανάστασης. Δηλαδή σε καθεστώτα που ουδεμία σχέση έχουν με την δημοκρατία, τη λαική αντιποσώπευση κλπ.
Είμαι σίγουρος βέβαια ότι κάποιος θα βρεθεί να μιλήσει για το χουντικό Πασόκ κλπ (και κατά 90% θα είναι από αυτούς που είτε δεν ψηφίζει καθόλου - είναι δηλαδή εντελώς απολίτικο ζώο - είτε αρνείται πεισματικά να καταλάβει ότι κάποιος άλλος που έχει διαφορετική γνώμη από τον ίδιο μπορεί να κυβερνά με λαική εντολή - έστω και με τις ιδιομορφίες του εκλογικού μας συστήματος)
Τα πράγματα είναι παραπάνω από απλά. Μπορείς να παλεύεις όσο θέλεις για να μην εφαρμοστεί ένας νόμος. Να κάνεις κάθε μέρα απεργίες, ομιλίες, κινητοποιήσεις, κυρίως να ψηφίζεις και να προωθείς πολιτικές θέσεις και κόμματα που θέλουν να αλλάξουν τον νόμο κλπ.
Παράλληλα όμως πρέπει να εφαρμόζουμε τον όποιο νόμο απερέγκλιτα. Μέχρι να αλλάξει ο νόμος δεν πρέπει να τίθεται το παραμικρό ζήτημα ανυπακοής. Έτσι λειτουγούν οι δημοκρατίες και όλα τα νοικοκυρεμένα κράτη. Δίαβαζα πρόσφατα, επ' ευκαιρία του θανάτου του, μία συνέντευξη του Κύρκου στην οποία έλεγε ότι τα περί "ανυπακοής" και "απειθαρχίας" τα έλεγε και ο Μουσολίνι.
Ο νόμος είναι υπεράνω όλων σε μία δημοκρατία. Το γεγονός ότι το ίδιο το κράτος παρανομεί σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να σημαίνει γενική ανομία. Αφενός υπάρχει το αξίωμα "ουκ ισότης εν τη παρανομία" αφετέρου θα έπρεπε να μαχόμαστε για να αλλάξουν και τιμωρηθούν όλες ευτές οι περιπτώσεις και όχι να γενικεύουμε μία άθλια κατάσταση
Και επειδή πιάσαμε τα τσιτάτα, άντε να πω και εγώ το δικό μου:
Στη Δημοκρατία όλοι έχουν το δικαίωμα να εκπροσωπούνται. Ακόμα και οι μαλάκες.
Chris Patten, Βρετανός πολιτικός