Αναδημοσιευση από http://www.ethemis.gr/to-aftonoito-pou-den-antechoume/
Πρόσφατα ο Υπουργός Υγείας κος Ανδρέας Λοβέρδος προέβη σε ορισμένες δηλώσεις, από εκείνες που δεν είμαστε συνηθισμένοι στην χώρα μας να ακούμε και που, βεβαίως, επουδενί δεν καταλαβαίνουν κάποιοι. «Ομολόγησε», λοιπόν, ότι το κόμμα του, το ΠΑΣΟΚ, υπήρξε ως αντιπολίτευση ανεύθυνο, ασκώντας λαϊκίστικη κριτική και διαφωνώντας σε όλες τις μεγάλες αλλαγές που προωθούσε η κυβέρνηση τότε της ΝΔ, ενώ βεβαίως το ίδιο ανεύθυνο υπήρξε όταν υποστήριζε προεκλογικά, ψευδόμενο φυσικά, ότι «λεφτά υπάρχουν», ενώ γνώριζαν ότι λεφτά δεν υπήρχαν. Μάλιστα, δεν δίστασε να αναφέρει ότι πολλά από τα νοσηρά φαινόμενα του κράτους που μας έφεραν στο σημερινό μας κατάντημα οφείλονται στην παπανδρεϊκή εποχή της δεκαετίας του 1980.
Αυτά πάντα κατά τον κο Λοβέρδο. Ασφαλώς, τις «αλήθειες» που μας «ομολόγησε» ο κος Λοβέρδος τις γνωρίζαμε. Εν προκειμένω αυτό που ξένισε ήταν το γεγονός ότι αυτά ακούστηκαν από κάποιον «δικό» τους.
Βεβαίως, όπως εξάλλου συνηθίζουμε στην χώρα μας, τις δηλώσεις αυτές ακολούθησαν διάφορα συνομωσιολογικά σενάρια, του τύπου «διαχωρίζει την θέση του για να σωθεί», «προετοιμάζει την επόμενη ημέρα για τον εαυτό του», θέλει να «χριστεί ως ο δεύτερος δελφίνος μετά τον Βενιζέλο» κλπ κλπ. Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι πράγματι πολλά από αυτά είναι ακριβώς έτσι, ότι δηλαδή ο κος Λοβέρδος είπε όσα είπε από ιδιοτελείς σκοπιμότητες. Ε και; Δεν είναι αλήθεια; Δεν τα γνωρίζουμε όλοι; Και, κυρίως, δεν θα πρέπει να συνομολογήσουμε ως μια κάποια πρόοδο του πολιτικού κόσμου και διαλόγου ότι επιτέλους κάποιος από το ίδιο «κοπάδι» τολμάει, ανεξαρτήτως σκοπιμοτήτων, να προβεί σε μια τέτοια αυτοκριτική, να πει την απλή αλήθεια, παραδεχόμενος τα αυτονόητα; Γιατί θα πρέπει πάντα και όλοι να κινούνται στις ίδιες γραμμές του τρένου, που όμως είναι οι γραμμές εκείνες που μας οδήγησαν στον γκρεμό;
Πέραν της «σερλοκχομικής» αυτής υποδοχής των δηλώσεων Λοβέρδου υπήρξε και η άμεση αντίδραση – κριτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η οποία έσπευσε να αναδείξει τις δηλώσεις αυτές, όχι φυσικά αποδεχόμενη την ουσία τους και εκμεταλλευόμενη αυτές προκειμένου να οδηγήσει τον πολιτικό διάλογο ακόμα ένα βήμα πιο μπροστά, αλλά αφενός για να καταδείξει στους έλληνες πολίτες ότι «ορίστε, όσα σας λέμε εμείς τόσο καιρό τα λένε τώρα και οι Υπουργοί της κυβέρνησης!!» (εν είδει επτάχρονου στην παιδικά χαρά: «μαμά μαμά, να, αυτός αυτός είναι!) και αφετέρου ότι «άρχισαν τα συντροφικά μαχαιρώματα», λες και αυτό που ενδιαφέρει τον έλληνα πολίτη σήμερα είναι η «αυθεντική» καταγραφή από τη ΝΔ των όποιων αλληλοσπαραγμών των υπουργών της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ.
Σχεδόν αιωρούμαστε πάνω από το χάος και παρόλα αυτά ακόμα δεν αντέχουμε την συζήτηση του αυτονόητου. Φτάσαμε στο σημερινό μας κατάντημα, το οποίο δεν είναι πρωτίστως οικονομικό, αλλά πολιτικό, ηθικό, πολιτιστικό, γιατί εδώ και τρείς δεκαετίες αναδείξαμε σε κυρίαρχο στοιχείο της ζωής μας, της πολιτικής, της ατομικής, της κοινωνικής, ό,τι πιο στρεβλό, εγωιστικό και ψεύτικο θα μπορούσε να εφεύρει η ανθρώπινη ποταπότητα προκειμένου να εξυπηρετήσει την ματαιότητα της, την ψευδαίσθηση της κυριαρχίας και της ευμάρειας. Αποφύγαμε συστηματικά, κυριολεκτικώς συστηματικά (και για αυτό δεν αντέχουν στην κριτική και οι κάθε είδους δικαιολογίες), κάθε συζήτηση επί του ορθού, του λογικώς και εμπειρικώς αποδεδειγμένου ορθού, αρνηθήκαμε με πείσμα κάθε μαθηματικώς άγουσα στην επιτυχία συνταγή, και εφηύραμε παγκοσμίως πρωτότυπα ιδεολογικά σχήματα προκειμένου να δικαιολογούμε συνεχώς τα επίσης παγκοσμίως μοναδικά θεσμικά και κοινωνικά εκτρώματα που εκθρέψαμε και ακόμα συντηρούμε.
Σήμερα, όμως, μεγάλο μέρος της κοινωνίας μας έχει πλέον αντιληφθεί ότι αυτό που μας έλειπε μέχρι τώρα είναι η «κοινή λογική». Να αντιμετωπίζουμε τα πράγματα όλα γύρω μας βάσει της απλής, κοινής λογικής. Ότι επιτέλους, και σε αυτόν τον τόπο, ένα και ένα πρέπει να κάνουν δύο, και όχι κάτι άλλο. Δυστυχώς, το μεγαλύτερο μέρος του πολιτικού μας – και όχι μόνον – κόσμου μάλλον έχει πάρει οριστικό διαζύγιο από αυτή την κοινή λογική. Μόνη ελπίδα, ωστόσο, σήμερα για την πατρίδα μας είναι η επικράτηση επιτέλους του «αυτονόητου», η επανάσταση της «κοινής λογικής».
ΑΝΤΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ [Γιατί τις επαναστάσεις δεν τις κάνουν οι πεινασμένοι, αλλά οι χορτάτοι που δεν έφαγαν τρεις μέρες]
Τρίτη 19 Ιουλίου 2011
Κυριακή 17 Ιουλίου 2011
Δευτέρα 11 Ιουλίου 2011
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ΛάΟΣ
Tου Πασχου Mανδραβελη
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_10/07/2011_1295755
Μπορούμε να φανταστούμε τι θα είχε γίνει αν κάποια ομάδα στελεχών του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού με επικεφαλής κάποια υποψήφια βουλευτή του μπούκαρε σε έναν τηλεοπτικό σταθμό για να εμποδίσει μία βουλευτή του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς να μιλήσει; Δεν θα ακούγονταν ουρανομήκεις κραυγές για «παρακράτος», για «φασιστική εισβολή», για «δημοκρατική εκτροπή», για «ακροδεξιές πρακτικές που γίνονται με την ανοχή της Πολιτείας», και όλα τ’ άλλα συνθήματα από τον μπαχτσέ της Προόδου;
Μπορούμε να φανταστούμε τι θα γινόταν αν κάποιοι Χρυσαυγίτες προπηλάκιζαν πολιτικό σε χάπενινγκ που διοργάνωνε ο ΛάΟΣ; Δεν θα συζητούσαμε για τις «υπόγειες σχέσεις στην Ακροδεξιά»; Δεν θα έγραφαν διάφοροι για «ακροδεξιά τρομοκρατία» και για «κοινοβουλευτικό κόμμα που παίζει τον ρόλο του Σιν Φέιν;». Κι αν εμφανίζονταν στο βίντεο τα στελέχη του ΛάΟΣ να κάνουν αλυσίδα, δεν θα χλευάζονταν ως «εκείνοι που προκάλεσαν τα επεισόδια είναι εκείνοι που δήθεν περιφρουρούν»; Μπορούμε να σκεφθούμε πόσα επιχειρήματα από την προ του 1967 ιστορία θα ακούγαμε, αν κάποιος σκεφτόταν απλώς -χωρίς να την υλοποιούσε- να κάνει αντισυγκέντρωση σε κάποια μάζωξη του ΣΥΡΙΖΑ;
Γιατί, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ χαίρει τέτοιας ασυλίας; Γιατί δεν είναι γοερή η καταδίκη όσων πρακτικών μετέρχονται τα στελέχη του ή έστω φασιστικών επεισοδίων γίνονται κατά τη διάρκεια εκδηλώσεών του;
Το ’χουμε γράψει και παλαιότερα. Η Αριστερά τρώει από τους έτοιμους αγώνες του παρελθόντος. Επειδή κάποτε μαρτύρησε, νομίζει ότι αγιοποιήθηκε. Και δεν το νομίζει μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ· έκανε και πολλούς άλλους να το πιστέψουν. Διακηρύσσει πως ό,τι κάνει είναι για το καλό του λαού -λες και το 3% έχει την αποκλειστική αντιπροσωπεία του- και θαρρεί ότι μπορεί να μετέρχεται ακόμη και πρακτικών που η ίδια η Αριστερά κάποτε κατήγγειλε. Η «αγιοποίηση» αυτή της επιτρέπει αφενός να κάνει ό,τι υπέστη στο παρελθόν και αφετέρου να... καταγγέλλει όσους το επισημαίνουν. Επειδή δε έχει δυσανάλογα μεγάλη ανοχή από τα ΜΜΕ, και σκούζοντας διαρκώς «φασισμός ante portas», μπορεί να φτιάχνει ιστορίες για αγίους οι οποίες «λέγε, λέγε» γίνονται πιστευτές. Αδικώντας εμφανίζεται διαρκώς αδικημένη, κι αν δεν υπάρχουν τα στοιχεία, υπάρχει η δημιουργική φαντασία. Κάποια συνωμοσία εξυφαίνεται στα παρασκήνια για «να την αμαυρώσει». Οποιος δεν το πιστεύει είναι «βολεμένος», «προβοκάτορας» ή -χειρότερα- «νεοφιλελεύθερος». Εμπειρία αποκτηθείσα σε διάφορα σταλινικά σχολεία.
Ο δε μικρομεγαλισμός του ΣΥΡΙΖΑ φτάνει στα όρια του θράσους. Ετσι ο υποψήφιος της «Προόδου» στον Δήμο Ζακύνθου κ. Αντώνης Κασσιμάτης (που πήρε στις δημοτικές εκλογές 768 ψήφους) κήρυξε ανεπιθύμητο πρόσωπο στο νησί τον βουλευτή κ. Δημήτρη Βαρβαρίγο που τον προτίμησαν 6.525 συμπολίτες του. Το 3,41% κηρύσσει ανεπιθύμητο το 44,73% επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει ότι έχει εξ ορισμού δίκιο ή κάποια ιερή (ή έστω λαϊκή) επιφοίτηση!
Το καλό είναι ότι ο κ. Βαρβαρίγος είχε χιούμορ και απάντησε: «Μετά την απαγόρευση εισόδου μου στη Ζάκυνθο από τον αυτοαναγορευθέντα στρατιωτικό διοικητή Ζακύνθου κ. Αντώνιο Κασσιμάτη, μέλος της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, συνεννοήθηκα μαζί του και συμφωνήσαμε να αρθεί η απαγόρευση με τους εξής όρους: 1) Θα εμφανίζομαι κάθε πρώτη και δεκαπέντε του μήνα στα γραφεία της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ. 2) Θα ασκώ τα κοινοβουλευτικά μου καθήκοντα πάντα σε συνεννόηση μαζί του».
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_10/07/2011_1295755
Μπορούμε να φανταστούμε τι θα είχε γίνει αν κάποια ομάδα στελεχών του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού με επικεφαλής κάποια υποψήφια βουλευτή του μπούκαρε σε έναν τηλεοπτικό σταθμό για να εμποδίσει μία βουλευτή του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς να μιλήσει; Δεν θα ακούγονταν ουρανομήκεις κραυγές για «παρακράτος», για «φασιστική εισβολή», για «δημοκρατική εκτροπή», για «ακροδεξιές πρακτικές που γίνονται με την ανοχή της Πολιτείας», και όλα τ’ άλλα συνθήματα από τον μπαχτσέ της Προόδου;
Μπορούμε να φανταστούμε τι θα γινόταν αν κάποιοι Χρυσαυγίτες προπηλάκιζαν πολιτικό σε χάπενινγκ που διοργάνωνε ο ΛάΟΣ; Δεν θα συζητούσαμε για τις «υπόγειες σχέσεις στην Ακροδεξιά»; Δεν θα έγραφαν διάφοροι για «ακροδεξιά τρομοκρατία» και για «κοινοβουλευτικό κόμμα που παίζει τον ρόλο του Σιν Φέιν;». Κι αν εμφανίζονταν στο βίντεο τα στελέχη του ΛάΟΣ να κάνουν αλυσίδα, δεν θα χλευάζονταν ως «εκείνοι που προκάλεσαν τα επεισόδια είναι εκείνοι που δήθεν περιφρουρούν»; Μπορούμε να σκεφθούμε πόσα επιχειρήματα από την προ του 1967 ιστορία θα ακούγαμε, αν κάποιος σκεφτόταν απλώς -χωρίς να την υλοποιούσε- να κάνει αντισυγκέντρωση σε κάποια μάζωξη του ΣΥΡΙΖΑ;
Γιατί, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ χαίρει τέτοιας ασυλίας; Γιατί δεν είναι γοερή η καταδίκη όσων πρακτικών μετέρχονται τα στελέχη του ή έστω φασιστικών επεισοδίων γίνονται κατά τη διάρκεια εκδηλώσεών του;
Το ’χουμε γράψει και παλαιότερα. Η Αριστερά τρώει από τους έτοιμους αγώνες του παρελθόντος. Επειδή κάποτε μαρτύρησε, νομίζει ότι αγιοποιήθηκε. Και δεν το νομίζει μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ· έκανε και πολλούς άλλους να το πιστέψουν. Διακηρύσσει πως ό,τι κάνει είναι για το καλό του λαού -λες και το 3% έχει την αποκλειστική αντιπροσωπεία του- και θαρρεί ότι μπορεί να μετέρχεται ακόμη και πρακτικών που η ίδια η Αριστερά κάποτε κατήγγειλε. Η «αγιοποίηση» αυτή της επιτρέπει αφενός να κάνει ό,τι υπέστη στο παρελθόν και αφετέρου να... καταγγέλλει όσους το επισημαίνουν. Επειδή δε έχει δυσανάλογα μεγάλη ανοχή από τα ΜΜΕ, και σκούζοντας διαρκώς «φασισμός ante portas», μπορεί να φτιάχνει ιστορίες για αγίους οι οποίες «λέγε, λέγε» γίνονται πιστευτές. Αδικώντας εμφανίζεται διαρκώς αδικημένη, κι αν δεν υπάρχουν τα στοιχεία, υπάρχει η δημιουργική φαντασία. Κάποια συνωμοσία εξυφαίνεται στα παρασκήνια για «να την αμαυρώσει». Οποιος δεν το πιστεύει είναι «βολεμένος», «προβοκάτορας» ή -χειρότερα- «νεοφιλελεύθερος». Εμπειρία αποκτηθείσα σε διάφορα σταλινικά σχολεία.
Ο δε μικρομεγαλισμός του ΣΥΡΙΖΑ φτάνει στα όρια του θράσους. Ετσι ο υποψήφιος της «Προόδου» στον Δήμο Ζακύνθου κ. Αντώνης Κασσιμάτης (που πήρε στις δημοτικές εκλογές 768 ψήφους) κήρυξε ανεπιθύμητο πρόσωπο στο νησί τον βουλευτή κ. Δημήτρη Βαρβαρίγο που τον προτίμησαν 6.525 συμπολίτες του. Το 3,41% κηρύσσει ανεπιθύμητο το 44,73% επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει ότι έχει εξ ορισμού δίκιο ή κάποια ιερή (ή έστω λαϊκή) επιφοίτηση!
Το καλό είναι ότι ο κ. Βαρβαρίγος είχε χιούμορ και απάντησε: «Μετά την απαγόρευση εισόδου μου στη Ζάκυνθο από τον αυτοαναγορευθέντα στρατιωτικό διοικητή Ζακύνθου κ. Αντώνιο Κασσιμάτη, μέλος της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, συνεννοήθηκα μαζί του και συμφωνήσαμε να αρθεί η απαγόρευση με τους εξής όρους: 1) Θα εμφανίζομαι κάθε πρώτη και δεκαπέντε του μήνα στα γραφεία της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ. 2) Θα ασκώ τα κοινοβουλευτικά μου καθήκοντα πάντα σε συνεννόηση μαζί του».
Σάββατο 9 Ιουλίου 2011
Ape With AK-47
α. βρειτε ποιος είναι ο πίθηκος
β. Αποδεικνυει εν μέρει την συγγένεια μας με το είδος
γ. και κυρίως ότι η ύπαρξη και μόνο κάποιων ανθρώπων επιβεβαιώνει τη θεωρία της εξέλιξης
Δευτέρα 4 Ιουλίου 2011
ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Επειδή ως γνωστό, το ΠΑΣΟΚ
- δεν αλλάζει αλλά εξελίσσεται,
- δεν προδιδει τις θεσεις του αλλα προσαρμοζεται στις εξελίξεις,
μερικές μουσικές προτάσεις για τις κομματικές συγκεντρώσεις μετά τις προσφατες απαγορεύσεις:
1. Αντί για το "θα τον μεθύσουμε τον ήλιο" http://www.youtube.com/watch?v=fQ7Ahu01axI (το οποίο όπως διαπιστώνουμε από τη συγκεκριμένη διασκευή είχε ήδη προσαρμοστεί στις εξελίξεις), να παίζει το:
χάρτινο το φεγγαράκι: http://www.youtube.com/watch?v=P9dtfN2rCiQ&feature=related
α) Γιατί όπως και στη φύση έτσι και στην πολιτική, την μέρα διαδέχεται η νύχτα, το φως διαδέχεται το σκοτάδι κλπ.
β) Στο ΠΑΣΟΚ είναι ικανοί να εμφανίσουν τον Χατζηδάκη ιδρυτικό στέλεχος και σίγουρα διακατεχόμενο από τις ιδέες του νέου σοσιαλισμού
2. Αντί για το "θα σε ξαναβρω στους μπαξέδες" http://www.youtube.com/watch?v=HdX_kIWsWJA να παίζει το:
Born In The USA http://www.youtube.com/watch?v=tIekamBDiAw
Προς τιμήν του νέου προέδρου του ΠΑΣΟΚ και αναμορφωτή του παγκόσμιου σοσιαλισμού.
ΖΗΤΩ Η ΕΞΕΛΙΞΗ
ΖΗΤΩ Η ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ
ΖΗΤΩ Ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ
- δεν αλλάζει αλλά εξελίσσεται,
- δεν προδιδει τις θεσεις του αλλα προσαρμοζεται στις εξελίξεις,
μερικές μουσικές προτάσεις για τις κομματικές συγκεντρώσεις μετά τις προσφατες απαγορεύσεις:
1. Αντί για το "θα τον μεθύσουμε τον ήλιο" http://www.youtube.com/watch?v=fQ7Ahu01axI (το οποίο όπως διαπιστώνουμε από τη συγκεκριμένη διασκευή είχε ήδη προσαρμοστεί στις εξελίξεις), να παίζει το:
χάρτινο το φεγγαράκι: http://www.youtube.com/watch?v=P9dtfN2rCiQ&feature=related
α) Γιατί όπως και στη φύση έτσι και στην πολιτική, την μέρα διαδέχεται η νύχτα, το φως διαδέχεται το σκοτάδι κλπ.
β) Στο ΠΑΣΟΚ είναι ικανοί να εμφανίσουν τον Χατζηδάκη ιδρυτικό στέλεχος και σίγουρα διακατεχόμενο από τις ιδέες του νέου σοσιαλισμού
2. Αντί για το "θα σε ξαναβρω στους μπαξέδες" http://www.youtube.com/watch?v=HdX_kIWsWJA να παίζει το:
Born In The USA http://www.youtube.com/watch?v=tIekamBDiAw
Προς τιμήν του νέου προέδρου του ΠΑΣΟΚ και αναμορφωτή του παγκόσμιου σοσιαλισμού.
ΖΗΤΩ Η ΕΞΕΛΙΞΗ
ΖΗΤΩ Η ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ
ΖΗΤΩ Ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)